Aslan
2015'in son günlerinde okuduğum iki kitap vardı;




İlki Orhan Pamuk'un üzerinde 6 sene çalıştım diye belirttiği 'Kafamda Bir Tuhaflık'tı..Pek çok insan kitabı okuyamayıp yarım bıraktığını belirtmiş.Haksız da değiller hani.

Ama  şöyle bir gerçek var şimdi,karakterlerin psikolojik tahlillerinin yapıldığı kitapları sevmiyorsanız,bu tarzdaki kitaplara ilginiz yoksa elbette bu kitap sıkıcı gelebilir.Benim kitapta ana karakter Mevlut'den çok Süleyman ve Vediha karakterleri dikkatimi çekti.Süleyman mesela ilk başlarda mutsuz biridir.Bu yüzden de etrafındakilerin mutluluğu onu gölgeler.Onlar da mutsuz olsun ister.Vediha ise düşünceleriyle çok hoşuma gitti.Çok gerçekçi buldum.Süleyman'a kız bakmaya gittikleri sahnelerin birinde 'Bunları sana sayamam ' diye kendi içinden saydığı cümleler güzeldi.Ben okuduğum kitaplarda gerçekçi karakterleri seviyorum.



2015 yılında okuduğum son kitap ise Ayşe Kulin'in Nefes Nefese kitabı oldu.Teknik anlamda birazcık fazla devrik cümleler olsa da kitapta bunun da bir anlatım tekniği olduğunu çok iyi bildiğimden kitabı çok ama çok beğendim.

  Gerçek bir olaydan kurgulanmış olması,Selva karakterinin azimli,coşkulu,iradeli,dik duruşlu ve insana inanç katan biri olması kitabı daha da sürükleyici kıldı.Çünkü;kabul edelim hayat inançlı,güven veren ve coşkulu insanlarla daha güzel.







Ayşe Kulin'in kitabında hayatın içinde olan her şey var.Hayat dolu bir kitap.O karakterlerin hayata tutunması,cesaretleri,sevgileri,ayrılıkları.. Her birini öyle bir işlemiş ki siz en kötü olayı bile o kadar güzel bir şekilde okuyorsunuz ki,ben mesela bir an geldi o tren'de olmak istedim.Sonra dedim ki 'İşte büyük yazar olmak bunu gerektirir.Yarattığın dünya'nın içinde olmak istiyorsa okur,sen başarılı olmuşsun 'demektir. Bunu yapabilmek için de kendisi  hayatın içinde olmalı yazarın.Hayatı yaşamalı.Çok gezmeli,çok izlemeli.Hayatı gezemeyen,çok izlemeyip çok da okumayan birisi yazarlıkta başarılı felan olamaz.Öyle oturduğun yerden kitap okumakla,yazmakla olmuyor bu işler.Ayşe Kulin'in Hayal kitabını da okuduğum için onun kaleminin nasıl bu kadar geliştiğini rahatlıkla görebiliyorum.Düşünün ki Ayşe Kulin kendi hayatından kesitler sunduğu Hayal kitabında daha çoğu şeyi de  anlatamıyor.



2015 yılını ben bu kitaplar ile tamamladım.Bu sene benim için bir hayli ilginç geçti.Bütün bir seneyi Kader hususuna kafa yorarak,çok ama çok çalışarak geçirdim.Geride kalan 365 günde inanın 5 gün eğlenip,dinlendiysem iyidir.Sürekli ama sürekli çalıştım.En ilginç bulduğum husus ise ben ne zaman eskisi gibi azimli ve coşkulu bir hal almaya kalksam ister buna hayat deyin ister kader direk silsilesini geçiriyordu.Şimdi bugün 'Eskisi gibi coşkulu' birine dönüşmeye kalkayım hayat hiç beklemiyor hemen yarın darbesini indiriyor.Bunun sebebi hayatın beni dönüştürmek istediği kişiye dönüşmeyi reddediyor olmam mı yoksa artık hayatı akışına bırakmayı bilen,dik kafalılıktan uzak çalışkan, ama coşkulu değil temkinli bir olmam mı gerek bilemiyorum.


Her sene olduğu gibi bu sene de yeni yılda yapmayı düşündüğüm şeylerden bir liste yaptım kendime;

İnsanlara kendilerini kötü hissettirme.(Şunu fark ettim evren yansıma tahtası gibi.Birisine kendisini kötü hissettirecek bir şey söyler ya da yaparsanız aynısı ama aynısı size çok kısa sürede geri dönüyor.Birisine kendisini kötü hissettirdiyseniz aman diyim gidin gönlünü alın yoksa hissettirdiğinizi hissetmeye şimdiden hazır olun.)
Hayatı akışına bırakmayı öğren,
Daha okuması keyif veren kitaplar oku, 


Benim yeni yıl dileklerim bu kadar kısa ve sade.Peki ya sizin ?

Yeni yılda her şey, gönlünüzce olması dileğiyle..
Aslan

Uzun zamandır bu kadar güzel Türk filmi izlememiştim..


  Malumunuz üzere Türkiye'de adamlar 3 haftada dizi çeker gibi film çektiklerinden,yerli film izleme kararı verirken insan çekimser davranıyor bir zamandan sonra.Bu filmi de izlemezdim,fakat Ezgi Mola'nın olması biraz işleri değiştirdi.

 İyi ki de izlemişim,iyi ki de Ezgi bu rolü kabul etmiş..

 Ezgi Mola'nın canlandırdığı karakterin ismi :Efsun. Efsun kendi halinde yaşayan,işi ile evi arasında mekik dokuyan içten samimi bir kızdır.Bir de sevgilisi vardır.Fakat erkekliğin adamlığa dönüşemediği versiyonlarındandır.

 Film,Şebnem Burcuoğlu'nun aynı isimli kitabından filme uyarlandı.Kitabını okumadım.Ama işlerim bittiğinde ilk kitabını da ikinci kitabını da muhakkak okumayı planlıyorum,listeme ekledim.Çünkü;film diğer türk filmlerinin işlediği konular gibi  hayatın gerçeklerinden uzak değildi.Hayatın ta kendisiydi.

 Filmde özellikle yazısını yazmama neden olan husus:Doğru erkek-Yanlış erkek,ikileminin çok realist bir şekilde işlenmesiydi.

 Efsun'un filme sevgilisiyle başladığını belirtmiştim.Daha sonra karşısına bir başka erkek çıkar ve ona aşık olur.Eski aşkı alevlenir de diyebiliriz,mesela filmde keşke dediğim eksi hususlardan birisi buydu.Efsun'un karşısına çıkan erkek,eski liseli aşkı değil de hayatının ters gittiği bir dönemde karşısına çıkan ve hayatının değişmesine,ters giden günlerinde çizgisini bozmadan ilerlemesinin bir nevi karşılığı olarak lanse edilseydi.Bu gerçek hayata daha uygun gözüküyor.

 Efsun eski aşkı ile karşılaşır ve hayatı,erkekleri ve çevresindekileri bu defa farklı bir şekilde sorgulamaya başlar.Erkek dediğin maç izleyen,sevgilisinin kıymetini bilmeyen,erkekliği umursamamazlık zanneden midir ? Yoksa erkek dediğin adam olan,yeri geldiğinde evet maç da izleyen ama hayatını birleştirdiği kişiyle ortak bir yürek ortak bir hayata sahip olduğunun farkında olan ve buna göre yaşamaya devam eden midir ?


 Hayat devam ediyor ve bu hayat içerisinde biz erkekler siz kadınlarla,sizler de bizlerle ister istemez etkileşim içerisinde oluyoruz.Bu yüzden sizlere önereceğim kitap;



Kitabın ismi evet 'Kadın Beyni' fakat içerisinde erkek beyninin nasıl çalıştığı muazzam gerçeklikle anlatılıyor.Kadınların giyimlerinin,konuşurken kullandıkları kelimelerin,farkında olmadan etkiledikleri daha sonra da 'bu erkek neden şimdi benden hoşlanmaya başladı' diye anlam veremedikleri pek çok sorunun cevabını 'bilimsel' olarak beyindeki değişimleri anlaşılabilir bir dil ile anlatıyor.

 İzlemenizi isteyeceğim film ise;


Filmde birbirinden farklı çiftler konu ediliyor.Bu çiftlerin arasındaki uyum ve uyumsuzluk işleniyor.Ve aslında kim kiminle olursa daha mutlu bir hayat ve daha doğru bir ilişki içerisinde olur,bu soru cevaplandırılıyor.Filmin oyuncu kadrosu da çok iyidir bu arada..



























Aslan

21 ay...

 25.10.2013 Machiavelli ile başlayan araştırma,okuma,inceleme süreci,20.07.2015 tarihinde bitti.









   Hayatımın 21 ay'ını bu işe endeksledim.100'e yakın yazarla,editörle,yayınevi sahibiyle tanıştım,sohbetlerimiz oldu, röportajlarımız oldu.Şimdi geriye dönüp baktığımda hepsini de tanıdığıma ayrı ayrı memnunum

  Yüzlerce okunan kitap,araştırılan eserler,incelenen makaleler.Yapılan ziyaretler,gidilen şehirler.Kafa patlatılan saatler,silinen satırlar,saatlerce-günlerce-aylarca aralıksız süren çalışma günleri..

  Ve şimdi geriye tek bir şey kaldı,başladığım işi bitirmek..



Bu süreçte okuduğum tarih ve cinayet romanlarından sonra artık uzunca bir süre sanırım bu tarzdaki eserleri okuyamam.D&R'da kitap severlerin ziyaretlerinin azaldığı anlarda '45.000 kitap arasında dikkatimi çeken eserler hangileri ?' sorusunu  yönelttim kendime.Ve bunların fotoğraflarını çektim ;



Her şey bittiğinde,günlerce okumak istediğim ilk kitap.Neredeyse 3 yıldır okumayı isteyip de bir türlü zaman ayırıp okuyamadığım 'Lord Of The Rings'



Ne zaman görsem 'Bu kitabı ne zaman okuyacaksın' diye sormadan edemediğim,ne ara rafının önünden geçsem diğer tüm kitapların aksine dikkatimi celbeden belkide tek eser.. Lâ


Kitabın kapak fotoğrafında yer alan hayvanları göresiye dek kapak fotoğrafı hoşuma gidiyordu.Utku Lomlu gene iyi bir iş çıkartmış,diyordum.Gene de kitabın arka kapağındaki konusu yüzünden okumak istiyorum.. George Orwell 1984


Yaban kitabından sonra okumayı isteyip de okuyamadığım yazarlardan,Yakup Kadri Karaosmanoğlu.Özellikle de Sodom ve Gomere'si..


Her ne kadar kitaplarının büyük bir kısmını okumuş olsam da Agatha Christie'nin bu kitabı ismi yüzünden dikkatimi celbediyor..



Ve elbette hepimizin okuyup da unutamadığı kitaplar vardır,yüreğimizde,içimizdeki en derin de yer edinen.Sefiller'i iki kez okumuş olmama rağmen,bu baskısı,kapak fotoğrafı çok hoşuma gitti.Kitabı okurken aklımda canlanan o dönemi resmediyor adeta..Tekrar okumak için şimdiden sabırsızlanıyorum..





  Bu eserlerin dışında dün araştırma bitiminde filmini izleyerek,kendime küçük bir ödül verdiğim 'Uyumsuz' serisi var.İkinci filmi de ilk filmi kadar güzeldi.Yorumlara göz attığımda pek çok kişi ilk filmden kötü olduğunu belirtiyor.Neden böyle düşündüklerini de elbette anlıyorum.Fakat seri filmlerde,kitaplarda ara kitap-film genelde geçiş ürünüdür.Sonun hazırlığıdır.Bu açıdan değerlendirdiğimde ben filmi çok başarılı buldum.Ve tabi birde yazarıyla ilgili ilginç bir anekdot paylaşmak istiyorum.




   Siz hiç yerli bir yazarımız da 'tam zamanlı bir yazar' ifadesini duydunuz-okudunuz mu ? ..



  Bundan sonraki süreçte neler yaparım,hayatın akışı beni hangi kıyıya sürükler bilemiyorum.Ama şunu çok iyi biliyorum,istediğiniz bir şey varsa peşinden gidin.Yıldıkça yeniden ayağa kalkarak,başaramayacağınıza her inandığınızda yeniden doğrularak gidin.Çünkü;bir gün herkes ve her şey hayatınızda gider ya da geri alınır.Ama hayalleriniz sizinle kalır,gerçekleştirdiğiniz hayalleriniz ise hayatınızın son anına dek sizinle gelir..


 21 ay boyunca beni bu işe inandıran sadece ve sadece inandığım bir değerdi. 'Edebiyat insanları iyiye,doğruya,güzele yöneltmelidir.' Ben işte buna inanıyorum.Bunun dışında yer alan,bu amaç dışında yazılan eserleri edebiyat unsuru değildir demiyorum.Fakat kalemin kılıçtan keskin olduğunu unutmadan yazmalı insan.

Ben bu işi bunun dışında bir amaç uğruna yapıyor olsam zannediyorum yolun ortasında geri dönerdim,işimi bırakırdım.Çünkü;hani deriz ya her şey uzaktan hoş gelir.Bu işte öyle.Bir eseri ortaya çıkartma süreci,iyi bir eser yazma ve sunma arzusu her şeyi değiştiriyor.Çok daha iyisini yapmak istiyorsunuz,çok çalışıyorsunuz,insanlar bunu bedavaya almıyor,çalışıyor çabalıyor,maaşından ayırdığı,cep harçlığından biriktirdiği ile gidip alıyor.Ve kitap bittiğinde 'Verdiğim paraya değmedi' denildiğinde işler değişiyor.Ben bu sözü söyletip de hala da satan bir kitap görmedim,duymadım,tanık olmadım.Bugün D&R da çalışıyor olmak bana çok şey kattı.Hangi kitap insanlara nasıl ulaşıyor ? İnsanlar hangi eserleri tercih ediyor ? Bu soruların cevabını artık biliyorum.

 Herkesin bir hayatı var ve bu hayatı doğrultusunda karşısına çıkan kişiler,filmler,yaşanmışlıkları var.İnsanların eser tercihini belirleyen de tam olarak bu.Kişiler D&R'dan içeriye girdiklerinde hangi kitabı alacakları çoktan belirlenmiş oluyor zaten.Sadece göz gezdiriyor kitap severler,kimi bunun farkında kimisi değil.Zannediyor ki o kitabı 'ben seçtim'.Aslında seçmedi,içeriye girdiğinde o kitabı gördüğünde alması,D&R'dan içeriye girmeden önce yaşadıklarıyla doğru orantılıydı.Sistem biraz karmaşık evet ama inanın böyle işliyor.Siz bunu en basite indirgenmiş bir şekilde,herkes kaderinde olan kitabı okuyor,yani okuması gerekeni okuyor,diyebilirsiniz.

İş bu yüzden iyi eserler,üzerinde çok emek verilmiş eserler bir şekilde kendisini okuması gerekene ulaşıyor.Kişi geliyor,sorduğu kitabı arıyoruz,rafında yok ,her yere bakıyoruz kitap yok.Ama daha sonra kitapların arasından ya da destek amaçlı koyduğumuz kitabın altından çıkıyor.Kişi alıyor ve gidiyor.Kimisi ise ne okumak istediğine karar veremediğini,yardımcı olabileceğimi ya da ona birkaç kitap önermemi istiyor.Ne yapıyorum biliyor musunuz ? Hiçbir şey.Onun yanına geçiyorum,birkaç soru soruyorum ve bu soruları sorarken ona mağazayı gezdiriyorum,rafların önünden geçiyoruz.Ve birden 'Aa işte bunu okumak istiyorum' diyor ve teşekkür edip gidiyor.Kitabı çok okurla buluşan ya da  neredeyse hiç denilecek kadar az okurla buluşan yazarlara burada bahsettiğimi iyi irdelemelerini öneriyorum.Biz bir kitabı her tarafa da koysak ,çok satanların baş köşesine de yerleştirsek ,girişe özel raf da yapsak yok kitap satmıyor,kimse almıyor.


  Bu yüzden her ne yapıyorsanız,her ne işle meşgulseniz o işi Aşk ile yapmaya çalışın.İşinize coşkunuzu katmaya çalışın.Ancak böyle olarak istediğiniz yere gelebilirsiniz.Ve muhakkak bir kitap verip karşılığında insanların ne zor şartlarda çalışarak kazandıklarını,bazı şeyleri almaktan vazgeçip sizin kitabınızı aldıklarını unutmadan ,bir şeyler yapmaya çalışın.İşte ben inanıyorum ki ancak o zaman çalışmanızın karşılığını göreceksiniz.



Aslan
 



















   Bazen hayatınıza damdan düşer gibi biri girer.Ve o günden sonra her şey değişmeye başlar.Bir şeyi yapacakken yapmaz olursun,eğlenmek yerine sen gider çalışmaya koyulursun,her yenilgiden doğrulur tekrar ileriye atılırsın.Değiştiriyordur O kişi seni.İşin garip noktası,O kişi hiç seni tanımıyor,seni hiç görmedi,seninle hiç konuşmadı,şimdilik..İşte bu yüzden o ilk an'a değin hazırlanıyorsundur,nedenini bilmeden,onu seviyor,nedenini bilmeden onunla tanışacağın güne hazırlanıyorsun,onu yarın beklemediğin anda karşında görsen yüreğin göğsüne dar gelir,yanına gidemez olursun..

  Geçtiğimiz günlerde iş yerimde ilginç bir olaya tanık oldum,gurur duyduğum.
Bir hanımefendi geldi,siyah uzun bol paça saten pantolon,üzerinde de gri bir gömlek.Zannediyorum ki işten çıktıktan sonra gelmişti.Bir kitap sordu 'tabi bilgisayardan baka..' lım diyemeden kitabın nerede olduğunu hatırladım.Kitabı rafından alıp uzattığımda 'Çok teşekkür ederim' diyip gülümsedikten sonra kasaya yöneldi direk.Bende o esnada kapı girişinin sol kısmında yer alan kitapları düzenlemek üzere oraya yöneldim. Hanfendi ücreti ödeyip kitabı D&R poşetiyle aldıktan sonra kadının ben kitabı raftan alırken 'bu kitabı arıyordum bende,bir blogta gördüm de çok merak ettim' dediğini hatırladım.Bir saniyelik flashback gibiydi.Çıkışa yöneldiğinde 'Hanfendi,bir şey aklıma takıldı.Kitabı bir blogta gördüğünüzü söylemiştiniz,hangi blog olduğunu öğrenebilir miyim,bende blog sitelerini takip ediyorum da' dedim.Birkaç adım attı ve bir blog sitesinin adını söyledi.'Teşekkür ederim,bir bakayım,merak ettim şimdi' dedikten sonra o çıkışa,bense molaya geçtim.Yorgunluktan olduğum yere bir yığıldım önce,birkaç saniye gözlerimi kapatıp dinlendikten sonra telefonumu önüme koydum ve hanfendinin söylediği blog isminin ilk harfi olan 'F' i yazdığım anda durdum.Az evvel bir blog sitesinde gördüğü kitabı -sadece ve sadece o kitabı- alan hanfendinin söylediği sitenin adı,arkadaşımın sitesiydi.. Bir an şaşırdım,sonra hoşuma gitti.Sonra ise gurur duydum.Ve bu durumu onunla da paylaştım.Çünkü;biliyorum ki bu ilk değil.Bu sadece tanık olunan ilk.


 

İşte böyle bir sessizlik,sonsuzluk gerek insana.Kendi sonunu düşünebilsin diye.Pencerenizden dışarıya baktığınızda size sonsuzluğu hatırlatan bir manzaraya,sessizliğe,huzura sahip olmak gerek, ki insan daha iyi daha nitelikli işler ortaya koyabilsin.Çünkü;benim gibi insanlar,ancak sessizliğin sesinde kendilerini bulurlar.


Aslan





"Cehennemin en karanlık yerleribuhran zamanlarında tarafsız kalanlara ayrılmıştır."












9 sene sonra yeniden Dan Brown okumak,eski bir dostla karşılaşmak gibiydi.Güzeldi,içtendi,dinlendirdi.


   Onun satırlarında ilerlerken,yaptığı kurgudaki duruluğu görmek,sürükleyiciliğine tanık olmak,bilmediğimi anladığım pek çok bilgiyle donanmak ve diğer pek çok roman da olmayan 'Edebiyat insanları iyiye güzele,doğruya yönlendirmeli'  akımına göre yazılan,çok özenle üzerinde durulan  bir romandı.

  Edebiyatımızın geçmişinden bahsederken nasıl ki,edebi akımlardan bahsediyoruz ve belli yazarların bu akıma göre yazdıklarına tanık oluyoruz.Tanzimat,Fecr-i Ati,Servet-i Fünun.. Günümüzde ise her ne kadar adı konulmamış olsa da pek çok yazar bu akımlara göre romanlarını kaleme alıyor.Bir gün bunu açıklarlar mı bilmiyorum..

 Henüz Dan Brown romanlarıyla tanışmadıysanız,Cehennem ilk tanışma için güzel bir seçim olabilir.

İş hayatımda geçirdiğim bir haftadan sonra farkettim ki,Türkiye'de kitap okunmuyor felan değil.Okunuyor,hemde öyle bir kitap okunuyor ki..Buraya elde ettiğimiz hasılatı,yaptığımız satışın adedini yazsam 'yok artık' dersiniz.

 Peki,neden 'Türkiye'de kitap okunmuyor' algısı hakim ? Bunu da çözdüm.Bu bir psikolojik semptom saptırması.İnsanlara kitap okunmadığını söylerseniz,zaten kitap okumayanlar,okumamaya devam ederler.Kitap okuyanlar ise okumaya ve hatta daha çok okumaya özen gösterirler.Okumayan insanın,atalet halinin devamı sağlanır,başarısızlığa mahkum edilirken,okuyan uğraşan kendini geliştirmek için  çabalayan,cebindeki 20 liranın 10 lirasını kitaba yatıran kişi ise bir şekilde muhakkak yükselir.

 Çünkü;Allah'ın çalışma sisteminde çok net söyleyebilirim ki,'İste-al' diye bir şey maalesef söz konusu bile değil. Ya da en azından ben böyle bir şeye ne yazık ki hiç tanık olamadım.
 İste-çalış-hakettiysen-al. Sistem böyle işliyor.

 Ama bunu bir türlü anlayamayışımızın sebebi bir önceki yazımdaki nedenle aynı 'Kader'.Bunu zamanında bize nasıl enjekte ettiler bilmiyorum,ama başarılı oldukları bir gerçek.

Hayatlarımızı nasıl daha iyiye,daha ileriye taşırız bilmiyorum.Ama bildiğim tek şey,çalışmanın ödülsüz-karşılıksız bırakılmadığı Allah tarafından.
  
Aslan
 Önce şöyle bi geriye yaslanıyoruz,alttaki yazıya tıklayıp güzel bi şarkı açıyoruz..(Şu sıralar akşam olduğunda mağazada en çok çaldığımız şarkı)

Samistal







 İnsan hayatının en derin sırlarından biridir,kader.İslamın şartları arasında gösterilir,bana göre de doğrudur.Tek bir farkla doğrudur,'Kaderim buymuş' demek ile değil 'Kaderimin yoluna kendim adım attım' diyerek,dersek doğrudur.

Kader'e takılı kaldığım süre boyunca çok farklı sorular,cevaplar buldum.Alimleri dinledim,kaderci arkadaşımın sözlerini hatırladım.Hepsinin de hakkaniyeti olan noktalar vardı fakat hep bir şeyler eksikti,belki onların da farkında olmadığı noktalar.

Yıllarca geriye gittim,Lise 2 de sözel de okurken,okul birincisi olduğum günlere.Edebiyat hocalarım sözel'de devam etmelisin,derlerken,ailem 'sözel'de iyisin sayısalın zayıf,eşit ağırlığa geçme'dediği günlere.İnat ettim,eşit ağırlığa geçtim,kamu yönetimi dedim,kazandım ve bitirme noktasına geldim.Şu son birkaç güne kadar bu bir başarıydı benim için,şimdi ise daha farklı bakıyorum olaya.Kaderimi kendi ellerimle değiştirdiğimi görüyorum.O dönemde sözel'de devam etseydim,şu anda muhtemelen Türk dili ve Edebiyatı mezunuydum,muhtemelen yüksek lisansı tamamlamış,ya üniversitede ya özel bir kurumda eğitmen olarak devam ediyordum.Ve bundan daha önemlisi 6 senelik edebiyat eğitiminin bana kattıklarıyla muhtemelen şu anda ilk değil 3.eser çalışması üzerindeydim.İşin daha da garibi kaderinizi değiştirseniz dahi değiştiremediğiniz husus gene gelip sizi buluyor ,şu anda Türk dili ve edebiyatı öğrencisiyim..

Kaderin ne olduğunu artık bilmek,herkesin bildiğinin dışında saf yani en temiz haliyle Allah'dan geldiği gibiki haliyle bilmek inanılmaz bir güven katıyor insana.Ruhumun dinlendiğini hissediyorum.

"Kader,bir ölçüdür.Başarılı insanların aklına kader gelmez,başarısız insanlara bakın direk kader derler.Allah der ki 'Yarattığımız her şeyi bir kadere göre yaratmışızdır.'yani bir ölçüye göre yaratmışızdır.Kader ölçüdür.Allah-ü Teala'nın koyduğu ölçüdür.Mesela namaz kılmanın bir ölçüsü vardır,Namaz iki rekatlık ise iki rekat,dört rekat ise dört rekat.Sen dört rekatlık namazı üç,üç olarak kılsan namazı doğru kılmış olur musun ?Ölçüsünü sen koyamazsın.Allah'ın koyduğu ölçüye göre hareket etmektir,kader.Her şeye bir ölçü koymuştur Allah.O ölçüye uyarsan başarılı olursun,uymazsan başarılı olmazsın."

 Üstteki paragraftaki cümleler elbette bana ait değil.Daha da fazlası olan bu sözlerin bir kısmını buraya ekledim.Benim içimdeki Kader sorularını yeterince yanıtlamaya yetti,Çünkü;kaderin hayatımızdaki her şeyi belirlediğini artık kabul ediyorum.

 Size uzatılan yardım elini tutmuyorsanız,neden denizde boğuldum demeniz doğru gelmiyor.Sizde olanların güzelliğini göremeyip,başka şeylerdeki güzelliklerin peşindeyseniz,gittiğiniz yerde de mutluluğa erişemezsiniz.Yürekten gelmiyorsa sözleriniz,karşınızdakinin yüreğine dokunmayı bekleyemezsiniz.

 Çalıştığım iş yerinden muhtemelen ağustos ayında ayrılıyorum,,Yarım kalan bir işimi bitirmek istiyorum,bunun içinse kaderimde farklı bir adım atmayı şimdiden göze alıyorum.Allah da muvaffak eder inşaallah.

 Şimdi sıra sizde.Kader'e inanıyor musunuz ? İnanıyorsanız,kader ölçüsünü keşfetmeye,hayatınızı gözden geçirmeye,yaşanabilirken bazı şeyler yaşamaya,hissetmeye,hayatı anılarla doldurmaya var mısınız ? ...


Etiketler: 0 yorum | edit post
Aslan
Orhan Kemal'in kitaplarını ne zaman okusam kızıyorum,geriliyorum,seviniyorum.Sizin gördüğünüz gerçekleri gören,hayata sizin baktığınız pencereden bakabilen insanları görmek,tanımak güzel his.Orhan Kemal'de tanıdığım bunca yazar arasında dünyayı realist pencereden bakan yazarlardan birisiydi.
















   Grange ise çok övülen,kimilerince anlaşılamadığı için 'itici' veyahut 'iğrenç' diye addedilen yazarlardan biridir.Fakat okuduğum son kitabından sonra 'Taş Meclisi' Grange'da Orhan Kemal ile aynı saftadır benim için.Çünkü;dünyayı ne toz pembe görüyor,ne de aşırı gerçekçi.Her şey berrak,olması gerektiği gibi,olduğu gibi.











 Bu tarz kitaplarda,yazar insanlara farklı bir dünyanın gerçeklerini gözler önüne serer,sonra da kitabı hayalperest bir şekilde sonlandırır.Türkiye'de pek çok kitaba yapılan 'iyi başladı,kötü bitti' yorumu buradan gelir,yazarın net olarak anlaşılamamasından kaynaklıdır.Oysa her şeyde bu kadar ciddiyet aramaktansa,salt mesaja odaklansak daha doğru,daha elit bir anlayış olurdu..


Aslan
Mümin Sekman,Türkiye'de yaşayarak tanık olduğum en iyi kişisel 'Kariyer' gelişim uzmanı.Daha öncesinde okuduğum kitaplarında olduğu gibi bu kitabında da muazzam bir araştırma,emek sarf etmiş.





  Hayat Bilgesi,şu soruyu baz almış.'Şu hayatı nasıl yaşamalı?' , pek çok insan yaşadığı hayattan daha fazlasını istiyor,daha fazlasını hak ettiğine inanıyor.Kısmen haklılar da.. Fakat istemek ne yazık ki hiçbir şey ifade etmiyor artık.İnsanlar için uydurulmuş yalanlardan biridir 'İnanmak,başarmanın yarısıdır' diye.. İnanın elbet,ama inancınızın yanına çalışmayı,sevgiyi,emeği katmadığınızda herhangi bir geri dönüş ne yazık ki alamazsınız,hayatın çalışma sistemi bu alışverişi kabul etmiyor.



Kişisel gelişim kitaplarının pek çoğunun ortak amacı,sizi daha iyiye taşımak değil,sizi olduğunuz yerden yukarıya çıkabileceğinize inandırmak,daha sonra da daha ilk denemenizin başarısızlıkla sonuçlanmasının ardından sizi bulunduğunuz konumdan daha yukarıya çıkamayacağınız psikolojisine hapsetmektir.


Sizlerden aldığım ve çok hoşuma giden geri dönüş maillerinden pek çoğunda şu cümle ile karşılaşıyorum 'Eleştirileriniz yerinde ve güzel fakat peki ya olmaması gereken buysa olması gereken ne?' ve kesinlikle haklı buluyorum bu cümleleri.O yüzden kişisel gelişim kitaplarına getirdiğimiz eleştirinin sebebine ve bu kitapların okunmasına neden olan bir kaç ana temel noktaya değinelim.

Şayet;iş hayatınızda yükselmek,başarınızı arttırmak ya da başarısızlığınızı başarıya dönüştürmek istiyorsanız bilin ki sizi çok zorlu bir yol bekliyor.Bu yolda ilk soru şu;yaptığınız işi seviyor musunuz? Cevabınız hayır ise işinizi sevmenin yollarını bulun.Cevabınız evet işimi seviyorum ise o halde sevginize çok ama çok çalışmayı katın.Buraya dikkat çekmek istiyorum,artık günümüzde çalışmak yetmiyor,çok çalışmanız gerek.Karşıma geçip 'çalıştım ama olmadı,nasip' diyenlere iki soru soruyorum kendilerine sormalarını istediğim;
1-Gerçekten sistemli ve düzenli bir şekilde çalıştın mı ?
2-Şimdi elini yüreğine koy ve gerçekten ama gerçekten herkesten çok çalıştın mı ? 
...

Bir diğer genel geçer konu ise tabi ülkemizin baş belası husus olan 'Aşk'.. Her gün şarkılarla,dizilerle ve filmlerle sürekli bize dikte edilen bu unsur herkesin yaşamak istediği,yaşayanların mutlu olamadığı,mutlu olanların işin sırrını bildikleri hisler aynası.
Şayet;birini her ne sebeple ya da her ne amaçla istiyor olursanız olun,onu iki şeyi yaparak elde edebilirsiniz.Bu kişi erkek ya da kadın olabilir.Her ne sebeple olursa olsun bu kişiyi istiyorsanız her şartta şunu unutmamanız gerekir ,onu isteyen sizsiniz.Karşınızdaki her ne yaparsa yapsın olumsuz anlamda, bu şartı unutmayın yeter,henüz o sizi,sizin onu istediğiniz gibi/kadar istemiyor.Bu gerçeği kabulleniyorsanız,bu gerçeği sürekli kendinize hatırlatmayı başarabiliyorsanız azminiz sizi ona her daim yaklaştırır.
Bir diğer önemli husus ise şudur;ilgi.İstediğiniz kişiyi elde etmenin,dünya var olduğundan beri değişmeyen tek kuralıdır bu.İlgi göstermek.Fakat ilgi göstermek denildiğinde karşınızdakini sıkmak,boğmak,her şeyine karışmak sanıyorsanız öncelikle bu kelimenin nesnel ve öznel hissiyatı kavramlarını keşfedin.
Ve elbette istediğinizi,istediğiniz işi,kişiyi elde etmenin en yegane İlahi kanunu ise o kişiyi sevmektir.Niyetiniz ve arzunuz her ne olursa olsun,yüreğinizde o kişinin sevgisi daim olsun.

..

Son zamanlardaki birkaç melankolik yazıdan sonra zannediyorum böylesine-azim ve realist- bir yazı isabet olurdu,yeni konularda ve kitaplarda görüşmek üzere, Sevgiyle kalın..



Aslan
 
Sevgili





En Sevgili





Ey Sevgili



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           



        Uzatma dünya sürgünümü benim

        Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır




      Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır

     Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır





Yoktan da vardan da ötede bir Var vardır

Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır






O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır

Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır






Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır

Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır





Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır

Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır







Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır

Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır


Senden ümit kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır






Sevgili

En sevgili


Ey sevgili





....




Aslan

"Efendiler; hepiniz milletvekili olabilirsiniz; bakan olabilirsiniz; dahası, Cumhurbaşkanı olabilirsiniz. Ama sanatçı olamazsınız". (11 Nisan 1930)


  Bu sözü oldum olası çok sevdim.Bu hayatta hepimiz olmak istediğimiz yere gelebiliriz,inanırsak,sevgiyle,coşkuyla istersek ve çok ama çok çalışırsak.Ama biliriz ki hepimizin muhakkak isteyip de sahip olamayacağı bazı şeyler vardır.Atatürk'ün bu sözünü de işte bu yüzden seviyorum.Olamayacağım şeyi bana hatırlattığı için,Senden olan,yüreğini verdiğin kadından dünyaya gelen bir bebeğin babası olmanın onuruna sahip olamayacağımı bildiğim için.




      O yüzden etkilenirim,yaşanması mümkünken yaşanamayanları gördükçe.İnsanların özel mutluluklara sahip olma fırsatına sahipken hayatın,dünyadaki kötülerin ve kötülüğün engeliyle karşılaştıkları için,zulüm altında ezildikleri için,canlarını verdikleri için.Bu yüzden aşağıdaki mektubu bir babaya yazdıranların kararttıkları dünyayı bir gün gelir birileri yeniden aydınlığa çevirir.

“Sevgili kızım ve değerli öğretmenim…
Sana elveda demiyorum bilakis yarın görüşmek üzere. Başı dik tuğyana isyan ederek yaşadın. Tüm engelleri reddederek hürriyete sınırsızca aşık oldun. Bu ümmet, uygarlıkta hak ettiği yeri alabilsin diye onu yeniden diriltmek ve inşa etmek için sessizce yeni ufuklar arıyordun. Akranlarının uğraştığı işlerle meşgul olmadın. Her zaman derslerinde birinci olmana rağmen öğrenmeye olan açlığın dinmedi.
Bu kısa hayatta sohbetine doyamadım. Vaktim, mutlu olacak ve eğlenecek kadar geniş değildi. Rabiatul Adeviyye’de son kez bir araya geldiğimizde, “Sen bizimle olduğunda bile bizden ayrısın” diyerek bana olan sitemini dile getirmiştin. Ben de sana, “Bu hayat birbirimize doyacak kadar geniş değil. Birbirimize doyalım diye Allah’tan cennetinde bize bu sohbeti vermesini temenni ediyorum” demiştim.



Sen şehit olmadan iki gün önce seni rüyamda gelinlikler içinde gördüm. Bu dünyada eşi benzeri olmayan bir güzellikteydin. Yanıma sessizce oturduğunda sana, “Bu gece senin düğün gecen mi” diye sordum. Sen de “Düğünüm akşam vakitlerinde değil öğlen olacak” demiştin. Çarşamba günü, öğlen vakti şehit olduğun haberi bana ulaştığında, senin rüyamda bana ne demek istediğini anlamış oldum. Allah’tan seni şehit olarak kabul etmesini niyaz ettim. Ve şehadetin, bizim haklı olduğumuzu ve düşmanımızın da batılın ta kendisi olduğu inancımızı pekiştirdi.
Son vedanda yanında olamamam, son bir kez seni görememem, alnına son bir öpücük konduramamam ve senin cenaze namazını kıldırma şerefine nail olamamam beni derinden üzdü. Beni bunları yapmaktan alıkoyan, ölümden veya karanlık hücerelerden korku değil, uğruna canını verdiğin davayı (devrimin hedeflerine ulaşması) sürdürebilmekti.
Zalimlere karşı başın dik (göğsünü gere gere) direnirken gaddar kurşunlar göğsüne saplandı ve ruhun yüceldi. Ne kadar güzel bir azmin ve terbiye edilmiş bir nefsin vardı. İnanıyorum ki, sen Allah’a verdiğin söze sadakat gösterdin, Allah da sana verdiği söze… Öyle ki, şehadet şerefini bize değil de sana bahşetti.


Son olarak, sevgili kızım ve değerli öğretmenim…
Sana elveda demiyorum bilakis görüşmek üzere.. Buluşmamız, yakında peygamber ve ashabıyla birlikte Havz-ı Kevser’de olacak. Sonsuz kudret ve hükümranlık sahibi Allah’a yakın, O’nun nezdinde değerli ve şerefli bir konumda. Ayrılmamak üzere, birbirimize doyma temennilerimizin gerçekleşeceği bir buluşma…”




   
...........





"Allah'ın rızasıyla sana gelen,Allah'ın rızasıyla senden gider."

                                                                                             
Etiketler: , , 0 yorum | edit post