21 ay...

 25.10.2013 Machiavelli ile başlayan araştırma,okuma,inceleme süreci,20.07.2015 tarihinde bitti.









   Hayatımın 21 ay'ını bu işe endeksledim.100'e yakın yazarla,editörle,yayınevi sahibiyle tanıştım,sohbetlerimiz oldu, röportajlarımız oldu.Şimdi geriye dönüp baktığımda hepsini de tanıdığıma ayrı ayrı memnunum

  Yüzlerce okunan kitap,araştırılan eserler,incelenen makaleler.Yapılan ziyaretler,gidilen şehirler.Kafa patlatılan saatler,silinen satırlar,saatlerce-günlerce-aylarca aralıksız süren çalışma günleri..

  Ve şimdi geriye tek bir şey kaldı,başladığım işi bitirmek..

Her şey bittiğinde,günlerce okumak istediğim ilk kitap.Neredeyse 3 yıldır okumayı isteyip de bir türlü zaman ayırıp okuyamadığım 'Lord Of The Rings'



Ne zaman görsem 'Bu kitabı ne zaman okuyacaksın' diye sormadan edemediğim,ne ara rafının önünden geçsem diğer tüm kitapların aksine dikkatimi celbeden belkide tek eser.. Lâ



   Siz hiç yerli bir yazarımız da 'tam zamanlı bir yazar' ifadesini duydunuz-okudunuz mu ? ..



  Bundan sonraki süreçte neler yaparım,hayatın akışı beni hangi kıyıya sürükler bilemiyorum.Ama şunu çok iyi biliyorum,istediğiniz bir şey varsa peşinden gidin.Yıldıkça yeniden ayağa kalkarak,başaramayacağınıza her inandığınızda yeniden doğrularak gidin.Çünkü;bir gün herkes ve her şey hayatınızda gider ya da geri alınır.Ama hayalleriniz sizinle kalır,gerçekleştirdiğiniz hayalleriniz ise hayatınızın son anına dek sizinle gelir..


 21 ay boyunca beni bu işe inandıran sadece ve sadece inandığım bir değerdi. 'Edebiyat insanları iyiye,doğruya,güzele yöneltmelidir.' Ben işte buna inanıyorum.Bunun dışında yer alan,bu amaç dışında yazılan eserleri edebiyat unsuru değildir demiyorum.Fakat kalemin kılıçtan keskin olduğunu unutmadan yazmalı insan.

Ben bu işi bunun dışında bir amaç uğruna yapıyor olsam zannediyorum yolun ortasında geri dönerdim,işimi bırakırdım.Çünkü;hani deriz ya her şey uzaktan hoş gelir.Bu işte öyle.Bir eseri ortaya çıkartma süreci,iyi bir eser yazma ve sunma arzusu her şeyi değiştiriyor.Çok daha iyisini yapmak istiyorsunuz,çok çalışıyorsunuz,insanlar bunu bedavaya almıyor,çalışıyor çabalıyor,maaşından ayırdığı,cep harçlığından biriktirdiği ile gidip alıyor.Ve kitap bittiğinde 'Verdiğim paraya değmedi' denildiğinde işler değişiyor.Ben bu sözü söyletip de hala da satan bir kitap görmedim,duymadım,tanık olmadım.Bugün D&R da çalışıyor olmak bana çok şey kattı.Hangi kitap insanlara nasıl ulaşıyor ? İnsanlar hangi eserleri tercih ediyor ? Bu soruların cevabını artık biliyorum.

 Herkesin bir hayatı var ve bu hayatı doğrultusunda karşısına çıkan kişiler,filmler,yaşanmışlıkları var.İnsanların eser tercihini belirleyen de tam olarak bu.Kişiler D&R'dan içeriye girdiklerinde hangi kitabı alacakları çoktan belirlenmiş oluyor zaten.Sadece göz gezdiriyor kitap severler,kimi bunun farkında kimisi değil.Zannediyor ki o kitabı 'ben seçtim'.Aslında seçmedi,içeriye girdiğinde o kitabı gördüğünde alması,D&R'dan içeriye girmeden önce yaşadıklarıyla doğru orantılıydı.Sistem biraz karmaşık evet ama inanın böyle işliyor.Siz bunu en basite indirgenmiş bir şekilde,herkes kaderinde olan kitabı okuyor,yani okuması gerekeni okuyor,diyebilirsiniz.

İş bu yüzden iyi eserler,üzerinde çok emek verilmiş eserler bir şekilde kendisini okuması gerekene ulaşıyor.Kişi geliyor,sorduğu kitabı arıyoruz,rafında yok ,her yere bakıyoruz kitap yok.Ama daha sonra kitapların arasından ya da destek amaçlı koyduğumuz kitabın altından çıkıyor.Kişi alıyor ve gidiyor.Kimisi ise ne okumak istediğine karar veremediğini,yardımcı olabileceğimi ya da ona birkaç kitap önermemi istiyor.Ne yapıyorum biliyor musunuz ? Hiçbir şey.Onun yanına geçiyorum,birkaç soru soruyorum ve bu soruları sorarken ona mağazayı gezdiriyorum,rafların önünden geçiyoruz.Ve birden 'Aa işte bunu okumak istiyorum' diyor ve teşekkür edip gidiyor.Kitabı çok okurla buluşan ya da  neredeyse hiç denilecek kadar az okurla buluşan yazarlara burada bahsettiğimi iyi irdelemelerini öneriyorum.Biz bir kitabı her tarafa da koysak ,çok satanların baş köşesine de yerleştirsek ,girişe özel raf da yapsak yok kitap satmıyor,kimse almıyor.


  Bu yüzden her ne yapıyorsanız,her ne işle meşgulseniz o işi Aşk ile yapmaya çalışın.İşinize coşkunuzu katmaya çalışın.Ancak böyle olarak istediğiniz yere gelebilirsiniz.Ve muhakkak bir kitap verip karşılığında insanların ne zor şartlarda çalışarak kazandıklarını,bazı şeyleri almaktan vazgeçip sizin kitabınızı aldıklarını unutmadan ,bir şeyler yapmaya çalışın.İşte ben inanıyorum ki ancak o zaman çalışmanızın karşılığını göreceksiniz.

 



















   Bazen hayatınıza damdan düşer gibi biri girer.Ve o günden sonra her şey değişmeye başlar.Bir şeyi yapacakken yapmaz olursun,eğlenmek yerine sen gider çalışmaya koyulursun,her yenilgiden doğrulur tekrar ileriye atılırsın.Değiştiriyordur O kişi seni.İşin garip noktası,O kişi hiç seni tanımıyor,seni hiç görmedi,seninle hiç konuşmadı,şimdilik..İşte bu yüzden o ilk an'a değin hazırlanıyorsundur,nedenini bilmeden,onu seviyor,nedenini bilmeden onunla tanışacağın güne hazırlanıyorsun,onu yarın beklemediğin anda karşında görsen yüreğin göğsüne dar gelir,yanına gidemez olursun..

  Geçtiğimiz günlerde iş yerimde ilginç bir olaya tanık oldum,gurur duyduğum.
Bir hanımefendi geldi,siyah uzun bol paça saten pantolon,üzerinde de gri bir gömlek.Zannediyorum ki işten çıktıktan sonra gelmişti.Bir kitap sordu 'tabi bilgisayardan baka..' lım diyemeden kitabın nerede olduğunu hatırladım.Kitabı rafından alıp uzattığımda 'Çok teşekkür ederim' diyip gülümsedikten sonra kasaya yöneldi direk.Bende o esnada kapı girişinin sol kısmında yer alan kitapları düzenlemek üzere oraya yöneldim. Hanfendi ücreti ödeyip kitabı D&R poşetiyle aldıktan sonra kadının ben kitabı raftan alırken 'bu kitabı arıyordum bende,bir blogta gördüm de çok merak ettim' dediğini hatırladım.Bir saniyelik flashback gibiydi.Çıkışa yöneldiğinde 'Hanfendi,bir şey aklıma takıldı.Kitabı bir blogta gördüğünüzü söylemiştiniz,hangi blog olduğunu öğrenebilir miyim,bende blog sitelerini takip ediyorum da' dedim.Birkaç adım attı ve bir blog sitesinin adını söyledi.'Teşekkür ederim,bir bakayım,merak ettim şimdi' dedikten sonra o çıkışa,bense molaya geçtim.Yorgunluktan olduğum yere bir yığıldım önce,birkaç saniye gözlerimi kapatıp dinlendikten sonra telefonumu önüme koydum ve hanfendinin söylediği blog isminin ilk harfi olan 'F' i yazdığım anda durdum.Az evvel bir blog sitesinde gördüğü kitabı -sadece ve sadece o kitabı- alan hanfendinin söylediği sitenin adı,arkadaşımın sitesiydi.. Bir an şaşırdım,sonra hoşuma gitti.Sonra ise gurur duydum.Ve bu durumu onunla da paylaştım.Çünkü;biliyorum ki bu ilk değil.Bu sadece tanık olunan ilk.


 

İşte böyle bir sessizlik,sonsuzluk gerek insana.Kendi sonunu düşünebilsin diye.Pencerenizden dışarıya baktığınızda size sonsuzluğu hatırlatan bir manzaraya,sessizliğe,huzura sahip olmak gerek, ki insan daha iyi daha nitelikli işler ortaya koyabilsin.Çünkü;benim gibi insanlar,ancak sessizliğin sesinde kendilerini bulurlar.

"Cehennemin en karanlık yerleri, buhran zamanlarında tarafsız kalanlara ayrılmıştır."












9 sene sonra yeniden Dan Brown okumak,eski bir dostla karşılaşmak gibiydi.Güzeldi,içtendi,dinlendirdi.


   Onun satırlarında ilerlerken,yaptığı kurgudaki duruluğu görmek,sürükleyiciliğine tanık olmak,bilmediğimi anladığım pek çok bilgiyle donanmak ve diğer pek çok roman da olmayan 'Edebiyat insanları iyiye güzele,doğruya yönlendirmeli'  akımına göre yazılan,çok özenle üzerinde durulan  bir romandı.

  Edebiyatımızın geçmişinden bahsederken nasıl ki,edebi akımlardan bahsediyoruz ve belli yazarların bu akıma göre yazdıklarına tanık oluyoruz.Tanzimat,Fecr-i Ati,Servet-i Fünun.. Günümüzde ise her ne kadar adı konulmamış olsa da pek çok yazar bu akımlara göre romanlarını kaleme alıyor.Bir gün bunu açıklarlar mı bilmiyorum..

 Henüz Dan Brown romanlarıyla tanışmadıysanız,Cehennem ilk tanışma için güzel bir seçim olabilir.

İş hayatımda geçirdiğim bir haftadan sonra farkettim ki,Türkiye'de kitap okunmuyor felan değil.Okunuyor,hemde öyle bir kitap okunuyor ki..Buraya elde ettiğimiz hasılatı,yaptığımız satışın adedini yazsam 'yok artık' dersiniz.

 Peki,neden 'Türkiye'de kitap okunmuyor' algısı hakim ? Bunu da çözdüm.Bu bir psikolojik semptom saptırması.İnsanlara kitap okunmadığını söylerseniz,zaten kitap okumayanlar,okumamaya devam ederler.Kitap okuyanlar ise okumaya ve hatta daha çok okumaya özen gösterirler.Okumayan insanın,atalet halinin devamı sağlanır,başarısızlığa mahkum edilirken,okuyan uğraşan kendini geliştirmek için  çabalayan,cebindeki 20 liranın 10 lirasını kitaba yatıran kişi ise bir şekilde muhakkak yükselir.

 Çünkü;Allah'ın çalışma sisteminde çok net söyleyebilirim ki,'İste-al' diye bir şey maalesef söz konusu bile değil. Ya da en azından ben böyle bir şeye ne yazık ki hiç tanık olamadım.
 İste-çalış-hakettiysen-al. Sistem böyle işliyor.

 Ama bunu bir türlü anlayamayışımızın sebebi bir önceki yazımdaki nedenle aynı 'Kader'.Bunu zamanında bize nasıl enjekte ettiler bilmiyorum,ama başarılı oldukları bir gerçek.

Hayatlarımızı nasıl daha iyiye,daha ileriye taşırız bilmiyorum.Ama bildiğim tek şey,çalışmanın ödülsüz-karşılıksız bırakılmadığı Allah tarafından.
  

 Önce şöyle bi geriye yaslanıyoruz,alttaki yazıya tıklayıp güzel bi şarkı açıyoruz..(Şu sıralar akşam olduğunda mağazada en çok çaldığımız şarkı)

Samistal







 İnsan hayatının en derin sırlarından biridir,kader.İslamın şartları arasında gösterilir,bana göre de doğrudur.Tek bir farkla doğrudur,'Kaderim buymuş' demek ile değil 'Kaderimin yoluna kendim adım attım' diyerek,dersek doğrudur.

Kader'e takılı kaldığım süre boyunca çok farklı sorular,cevaplar buldum.Alimleri dinledim,kaderci arkadaşımın sözlerini hatırladım.Hepsinin de hakkaniyeti olan noktalar vardı fakat hep bir şeyler eksikti,belki onların da farkında olmadığı noktalar.

Yıllarca geriye gittim,Lise 2 de sözel de okurken,okul birincisi olduğum günlere.Edebiyat hocalarım sözel'de devam etmelisin,derlerken,ailem 'sözel'de iyisin sayısalın zayıf,eşit ağırlığa geçme'dediği günlere.İnat ettim,eşit ağırlığa geçtim,kamu yönetimi dedim,kazandım ve bitirme noktasına geldim.Şu son birkaç güne kadar bu bir başarıydı benim için,şimdi ise daha farklı bakıyorum olaya.Kaderimi kendi ellerimle değiştirdiğimi görüyorum.O dönemde sözel'de devam etseydim,şu anda muhtemelen Türk dili ve Edebiyatı mezunuydum,muhtemelen yüksek lisansı tamamlamış,ya üniversitede ya özel bir kurumda eğitmen olarak devam ediyordum.Ve bundan daha önemlisi 6 senelik edebiyat eğitiminin bana kattıklarıyla muhtemelen şu anda ilk değil 3.eser çalışması üzerindeydim.İşin daha da garibi kaderinizi değiştirseniz dahi değiştiremediğiniz husus gene gelip sizi buluyor ,şu anda Türk dili ve edebiyatı öğrencisiyim..

Kaderin ne olduğunu artık bilmek,herkesin bildiğinin dışında saf yani en temiz haliyle Allah'dan geldiği gibiki haliyle bilmek inanılmaz bir güven katıyor insana.Ruhumun dinlendiğini hissediyorum.

"Kader,bir ölçüdür.Başarılı insanların aklına kader gelmez,başarısız insanlara bakın direk kader derler.Allah der ki 'Yarattığımız her şeyi bir kadere göre yaratmışızdır.'yani bir ölçüye göre yaratmışızdır.Kader ölçüdür.Allah-ü Teala'nın koyduğu ölçüdür.Mesela namaz kılmanın bir ölçüsü vardır,Namaz iki rekatlık ise iki rekat,dört rekat ise dört rekat.Sen dört rekatlık namazı üç,üç olarak kılsan namazı doğru kılmış olur musun ?Ölçüsünü sen koyamazsın.Allah'ın koyduğu ölçüye göre hareket etmektir,kader.Her şeye bir ölçü koymuştur Allah.O ölçüye uyarsan başarılı olursun,uymazsan başarılı olmazsın."

 Üstteki paragraftaki cümleler elbette bana ait değil.Daha da fazlası olan bu sözlerin bir kısmını buraya ekledim.Benim içimdeki Kader sorularını yeterince yanıtlamaya yetti,Çünkü;kaderin hayatımızdaki her şeyi belirlediğini artık kabul ediyorum.

 Size uzatılan yardım elini tutmuyorsanız,neden denizde boğuldum demeniz doğru gelmiyor.Sizde olanların güzelliğini göremeyip,başka şeylerdeki güzelliklerin peşindeyseniz,gittiğiniz yerde de mutluluğa erişemezsiniz.Yürekten gelmiyorsa sözleriniz,karşınızdakinin yüreğine dokunmayı bekleyemezsiniz.

 Çalıştığım iş yerinden muhtemelen ağustos ayında ayrılıyorum,,Yarım kalan bir işimi bitirmek istiyorum,bunun içinse kaderimde farklı bir adım atmayı şimdiden göze alıyorum.Allah da muvaffak eder inşaallah.

 Şimdi sıra sizde.Kader'e inanıyor musunuz ? İnanıyorsanız,kader ölçüsünü keşfetmeye,hayatınızı gözden geçirmeye,yaşanabilirken bazı şeyler yaşamaya,hissetmeye,hayatı anılarla doldurmaya var mısınız ? ...